اخبار دنیای نشر, اخبار فرهنگی، ادبی، هنری ایران, اخبار مشق شب, مقالات مشق شب

تجلیل از دکتر اسماعیل یغمایی در بخش اختتامیه همایش دامغان نامی گمشده در هزاره‌های تاریخ

 

متنی که در حضور دکتر اسماعیل یغمایی در مراسم تجلیل از جایگاه ایشان به عنوان باستان شناس و شخصی که شغل و موقعیت شغلیش را به خاطر ایستادگی و مخالفت با ریل گذاری دوم قطار از دل تپه حصار دامغان از دست داد،  خوانده شد

نمی‌دانم چه‌کسی وطن را فروخت

اما دیدم چه کسی تاوانش را داد.

 

بسم الله الرحمان الرحیم.

به نام خداوندِ بخشنده مهربان.

عرضِ سلام،

ادب،

و مهر،

خدمتِ شرکت کنندگان در همایشِ

*دامغان نامی گمشده در هزاره‌هایِ تاریخ

افتخارم دو چندان است،

این‌که دیروز هم قدمِ پژوهشگران، کاربلدها،

دست به تیشه‌ها،

معماران، اساتیدِ نام دار باستان شناسی و عاشقانِ میراثِ مادی و معنویِ سرزمین مادری‌ام

ایرانِ شریف و

دامغانِ جان،

شانه به شانه تاریخِ هزاران ساله ایستادم.

روز اول همایش

در دامغان به شنیدن، دیدن، آموختن، گاهی غمگین شدن، وقت‌هایی به شادمانی و گپ و گفت گذشت.

دیروز به آگاهی از داشته هایم گذشت.

دانستم میراث مادی کشورم در گمانه زنی‌ها به چند هزار سال پیش باز می‌گردد.

روز اول همایشِ

دامغان نامی گمشده در هزاره‌های تاریخ از آثار و ابنیه و تاریخ دامغان، بازدید کردیم.

اما

اما موهبتِ عزیز و بزرگِ روز دوم همایش،

مراسم اختتامیه.

امروز سی و یکم اردبیهشت سال ۱۴۰۱،

تهران،

حوالیِ میدانِ هفت تیر،

در بخشِ ارجمند و شایسته‌ی  تجلیل از باستان شناس نامی ایران

آمدیم سراغ

 دکتر اسماعیل یغمایی

میراث معنوی ایرانِ جان

در بخش تجلیل از باستان شناس نامی ایران

*دکتر اسماعیل یغمایی

آمده‌ام پی سر سلامتی عشق،

احوال پرسیِ مرام و معرفت،

آقای گذشت.

آمده‌ام تا سفیر نیاکانمان در طول تاریخ باشم.

مردان و زنانی که هر وقت باد می‌وزد،

خاکِ دستِ و دلشان، طوطیایِ چشمانِ منِ دامغانی است.

آمده‌ام بگویم

استاد اسماعیل یغمایی!

نمی‌دانم چه کسی وطن را فروخت،

اما شما که تاوانش را دادید، می‌شناسم.

امروز در مراسم اختتامیه همایشِ دامغان نامی گمشده در هزاره‌هایِ تاریخ

آمده‌ام تمام قد بایستیم به افتخار مردی که آشنا و دلبسته ی حصار است،

اما در بندِ حصار نیست.

مردی که شغلش را پای آگاهی بخشی گذاشت.

شغلش را گرفتند اما اعتبارش را هرگز.

امید که دیر هنگام نباشد دلجویی.

دکتر اسماعیل یغمایی!

با همه جان و دل آمده‌ام پیِ احوال پرسیِ مردی که تاریخ او را، می‌شناسد.

مردی که

_کوه بی‌ بی شهربانویِ ری؛

-تپه هگمتانه‌یِ همدان،

-تپه ماسورِ خرم‌آباد،

-قلعه‌یِ سمنان،

-تپه قبرستانِ کلاک-کرج

-محوطه‌یِ هفت‌تپه،

-مهرکده‌ و آتشکده‌ی محمدآباد،

-تل‌ِ خندقِ دشتستان،

-تل همایونِ بهبهان،

-دژ پرتغالی‌های جزیره‌ی قشم

و

-تپه حصارِ دامغان،

با همه سفالینه‌هایشان از عبورش ترک بر نمی‌دارند.

مردی که تا دست به تیشه می‌شود، دل تاریخ نمی‌لرزد.

مردی که تا ابد هر جا سخن از ایرانِ کهن به میان آید، نامش به خوش نامی،

پیوست است

مردی از جنس آگاهی، شعور و درایت که شجاعت و ایستادگیش در مقابل احداثِ ریل دومِ راه‌آهن از منطقه باستانیِ تپه حصار، خانه نشینش کرد.

مردی که اعتقاد داشت و دارد که توسعه با مدلِ تخریبِ تاریخ و تمدن؛ توسعه نیست،

عقب گرد است.

 

همایش دامغان نامی گمشده در هزاره‌های تاریخ

قدم زدن درکوچه پس کوچه‌های شهری گمشده در تاریخ،

شهری که دکتر یغمایی را به نام کوچک و دوستانه‌اش، اسماعیل می‌خواند.

نام او را کودکانِ تاریخ با لحن احترام بر زبان می‌آورند و بزرگان حرمتش را نگاه می‌دارند.

برای میهمانی در خانه استاد یغمایی باید مبادی آداب بود.

پس نام آشنایانِ پژوهش و ادب و هنر شهرم را واسطه قرار دادم و

به نمایندگی،از مردمِ دامغانِ امروز،صد دروازه دیروز و نیاکانم

همراهم

استاد خسرو شهابی(نویسنده ادبیت و شاعر کشور) دکتر حسن ذوالفقاری( استاد دانشگاه، پژوهشگر حوزه ادبیات و فرهنگ، نویسنده و چهره نام‌آور فرهنگی) و دکتر مسلم نادعلی‌زاده(عضو هیئت علمی دانشگاه و نویسنده) به نمایندگی از جامعه فرهنگی، هنری و ادبی دامغان به همراه رضا هوشمند، محمد حقیری(فرزند شهید والا مقام حاج ابراهیم حقیری از جانبازان جنگ تحمیلی) و سروش هوشمند به نمایندگی از خانه تسنیم دامغان دارم.

تا با هم، با شوق دل، پای صحبت‌های دکتر اسماعیل یغمایی بنشینیم.

و از زبان خودشان بشنویم

که هستند؟

اهل کجا هستند؟

و چه در اندیشه داشتند و چه شد که با آن‌همه خدمت به باستان‌شناسی ایران عذرشان را خواندند؟

و بپرسیم

آیا ما را به خاطر کاهلی آن زمان می‌بخشند؟


 

در انتهای مراسمِ تجلیل با درخواست از حضار در همایش برای ایستادن و تشویق استاد یغمایی هدایا و لوح و نشان خانه تسنیم دامغان توسط استاتیدو فرهیختگان دامغانی به دکتر اسماعیل یغمایی اهدا شد و عکس‌هایی به یادگار گرفته شد.

پی نوشت: خوب است از کمیته میراث فرهنگی خانه تسنیم و تیم توانمندی که در کنار این مجموعه با تهیه تصاویر، طراحی و جانمایی در تبلیغات شهری و فضای مجازی و … و بخش رسانه و تهیه خبر و گفت و گو و … همکاری داشته اند تشکر و قدردانی کنین.

همچنین از بانو سمیرا ایمنی کارشناس ارشد باستان و پژوهشگر و نویسنده دامغانی را که در کنار استاد یغمایی سال‌هاست همراه هم اندیشه ایشان هستند تشکر کنم که به حتم در تهیه و تولید محتوا و انتشار آن در سال های اخیر منشا اثر بوده‌اند، یاد کنم.

 

 

بازگشت بە لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


شش + = 11