دل نوشته هایی از جنس خودم که درمسیر ذوب شدن در اجتماعی که کمر به همت به جدا سازی و تفکیک من از من را داشته و دارد ، مرا آرام میکند.
نامه های تنهایی، تنها برای دقایقی در کنار چای داغ وپنجره نیمه گشوده و گنجشکی که هر از چند گاه شکواییه می خواند نبودِ جفتش را، مرا می برد تا کوچه پس کوچه های تو در توی خودم، آنقدر می برد تا چایم سرد شود و دلم گرم.
با تنهایی نامه هایت؛ به صداقت کلام وامانده در نهفته دلت،
به گمانی خودت،
و به واگویه های گنجشک های بیرون پنجره خواهی رسید.
با نامه های تنهایی…..
فقط برای دقایقی جا خواهی ماند از جا گذاشتن خود.
Reviews
There are no reviews yet.