- گفتوگو در خیابان نه از نوع خیابانی را بلد باشید
برداشت از کتاب آداب گفت و گو، نوشته رضا هوشمند، انتشارات مشق شب
در رانندگی، گفتو گو از نوعی دیگر بین شما و دیگر رانندگان و مسافران و عابران پیاده برقرار است. با بوق زدنهای بیمورد، راهنما نزدن، تغییر مسیر و عوض کردن یکباره و بدون رعایت حق تقدم، چراغ زدنهای بیمورد، بیرون ریختن زباله از شیشه ماشین، بیحرمتی و فحاشی به عابران، مسافران و کودکان کار پشت چراغ قرمزها، پیاده و سوار کردن مسافران در محلهای ممنوع، سرعت غیرمجاز و خطرساز، ورود ممنوع رفتن و … گفتوگوی حساسی را آغاز میکنید که اگر نفر مقابتان، مهارت ارتباط و گفتوگوی حساس را نداشته باشد، میتواند ارتباط شما خطر ساز و پر مخاطره شود.
مهارت رانندگی، تنها به شناخت علائم راهنمایی و رانندگی و رعایت آن در حضور دوربینهای کنترل و پلیس نیست. مهارت رانندگی به شناخت ارتباطهای انسانی، ارتباطی، آگاهی از حقوق خود و احترام به حقوق دیگران، به همراه آن قوانین است.
جامعهی نا آرام امروز ما، با معضلی به نام گفتوگوی حساس، بین رانندگان روبروست و این موضوع آنقدر ملموس است که کافی است، یک روز شیشه ماشین خود را قدری پایین بدهید میبینید و میشنوید که چه گفتوگوهایی در حال شکلگیری، تداوم و انحراف از مسیر سالم و سمت و سو گرفتن به گفتوگوی حساس و خطرناک است. تلختر اینکه گاهی گفتوگو از همان ابتدا حساس و پر مخاطره آغاز میشود و در چند ثانیه آدمها به جان همدیگر میافتند و این یعنی در این حوزه کار جدی صورت نگرفته است.
- گفتوگو در خیابان و نه از نوع خیابانی را بلد باشید.
در لباس عابر یا راننده خودرو، درست از زمانی که تصمیم به حضور در خیابان را میگیرید، یک نفر از بی شمار افرادی هستید که در گفتوگوی خیابان حضور دارید. گاهی این گفتوگو خاموش و مبتنی بر رعایت قواعد راهنمایی و رانندگی در جریان است و با اینکه شما و افراد اطرافتان، دائما مشغول ارتباط دادن و گرفتن هستید؛ ولی به صورت بارز و ظاهری، انگار هیچ معاشرت و گفتوگویی نیست. گاهی آداب دانی در روابط اجتماعی، رعایت قوانین و احترام به حقوق دیگران گفتوگوی زیبایی را بین عابر پیاده و راننده خودرویی که پیشتر از خط عابر می ایستد و با نگاه حمایت کننده و صورت آرام عابر پیاده را مشایعت میکند. عابر هم سهم خود از گفتوگوی موثر خیابان را با تکان دست و لبخند کوچک میپردازد. این حس خوب تکثیر میشود و در موقعیتهای مشابه رفتارها توام با رعایت دیگران و مبتنی بر آرامش است.
اما همیشه گفتوگوهای خیابانی با این مسیر پیش نمیرود. درگیری ذهنی راننده و عجله برای رسیدن به محل کارش و ذهن مشغول عابر پیاده در لحظه عبور میتواند شرایط را از گفتوگوی سالم و موثر خیابانی دور کند. راه ندادن به عابر، سرعت زیاد، آمدن عابر در خیابان و اعتراض به سرعت زیاد خودرو و … میتوانید حدس بزنید چه عواقبی منتظر این ارتباط و گفتوگو خواهد بود. جایی که دیگر آداب آموخته شده هر دو از کتاب آداب گفتوگو نمیتواند کارساز باشد.
گفتوگوهای حساس خیابانی به عقیده بسیاری از افراد جامعه جزء لاینفک ارتباطهای اجتماعی مخصوصا در شهرهای بزرگی مثل تهران است. بسیاری از ما برای جلوگیری از گفتوگوهای حساس برنامهای نداریم، اما برای ایجاد گفتوگوهای حساس و خطرناک بسیار توانمند هستند. بیان یک کلمه، جمله، رفتار و گفتار توهینآمیز آغاز خوبی است برای ماجرایی که اصلا نمیشود عاقبتش را حدس زد.
در این بخش توصیهای برای خلاصی از گفتوگوی خطرناک جز سکوت، صبوری و دعوت به آرامش ندارم. چراکه خشم، تهدید و عصبانیت وقتی به عملکرد افراد غلبه میکند توصیه پذیر نیستند.
هرکاری میتوانیم انجام دهیم قبل از رسیدن به گفتوگوی حساس است.
آری پیشگیری همان اکسیری که در کشور ما جدی گرفته نمیشود.
برای اجتناب از گفتوگوهای حساس و درگیرهای خیابانی، بر سر جای پارک ماشین، تغییر لاین ناگهانی، حق تقدم، سرعت غیر مجاز، تصادف و … مدیریت زمان داشته باشید، تا حد امکان با داشتن برنامه، از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید، استراحت کامل داشته باشید، آرامش ذهنی و ارتباطی خود را با اطرافیان حفظ کنید، به قوانین راهنمایی و رانندگی احترام بگذارید و بدانید رعایت قوانین یک نشانه زرنگی و توانمندی است و عدم رعایت حقوق دیگران نشانه خوبی در شخصیت یک انسان نیست.
اگر بنا را بر مهربانی و دوست داشتن دیگران بگذارید آرامتر، به قاعدهتر و بهتر رانندگی خواهید کرد. با بوق در خیابان حرف نخواهید زد، رعایت حق تقدم را خواهید داشت. به عابران پیاده راه خواهید داد و … اینها و بسیاری قاعده و قانون گفتوگوی خیابان است آن را بلد باشید تا خیابان با شما خیابانی رفتار نکند.
-بی دلیل و مکرر بوق نزنید.
-بین خطوط رانندگی کنید و در صورت نیاز به خروج از لاین راهنما بزنید و با مراقبت به لاین جدید وارد شوید.
-برای پاسخگویی به تلفن همراه در محل مناسب توقف کنید و سپس پاسخ دهید.
-اگر در تماس تلفنی با کسی متوجه شدید مخاطبتان در حال رانندگی است، مکالمه را کوتاه و به زمان مناسبتری موکول کنید.
-عابر پیاده و همچنین راننده خودرو هنگام مواجهه با هم باید خط نگاه هم را بدست بیاورند و این یکی از مواردی است که به ایجاد تطبیق و هماهنگی عابر پیاده و راننده خودرود کمک میکند. (ممکن است راننده یا عابر مشغول کاری باشند و تمرکزشان در عبور نباشد)
– استفاده از داروهای روان گردتان و هرگونه نوشیدنی و خوردنی که بتواند تمرکز و دقت راننده و عابر پیاده را مختل کند منجر به ایجاد خلل در ارتباط خیابان نمیشود. ارتباط ناقصی که نتیجهاش گفتوگوی حساس و بسیاری خطرات جانی و مالی خواهد بود.