کتابم را چگونه چاپ کنم؟ / مراحل و توضیحات فرآیند انتشار کتاب –
فلسفهٔ سیزده بدر
بهطور کلی در میان جشنهای ایرانی جشن «سیزدهبدر» کمی مبهم است، زیرا مبنا و اساس دیگر جشنها را ندارد.
در کتابهای تاریخی اشارهٔ مستقیمی به وجود چنین مراسمی نشدهاست، اما در منابع کهن اشارههایی به «روز سیزدهم فروردین» هست.
گفته میشود ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشنگرفتن و شادیکردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخندهایست به باغ و صحرا میرفتند و شادی میکردند و درحقیقت با این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز را به پایان میرسانیدند.
فریدون جنیدی با توجه به اینکه در گاهشماری ایرانی، هر روز ماه، نام ویژهای دارد و بهعنوان مثال، روز نخست هر ماه، اورمزد روز و روز سیزدهم هر ماه تیر روز نامیده میشود، این روز را متعلق به ایزد تیر دانسته است که در زبان اوستایی «تیشتَریَه» خوانده میشود، و همنام تیشتر، ایزد باران میباشد. با توجه به اطلاق شدن نام ایزد باران، تیر نزد باورمندان به این ایزد نمادی از رحمت الهی به حساب آمدهاست.
کوروش نیکنام نیز در این باره به این مسئله اشاره کرده که در ایران باستان پس از برگزاری مراسم نوروزی سیزدهم که به ایزد باران تعلق داشت، مردم به دشت و صحرا و کنار جویبارها میرفتند و به شادی و پایکوبی میپرداختند و آرزوی بارش باران را از خداوند مینمودند. به گفتۀاو اکنون هم زرتشتیان از بامدادِ روزِ تِشتَر، سفره نوروزی را برمیچینند، خوردنیها و مقداری آجیل و شیرینیهای باقیمانده در سفره نوروز را با خود به طبیعت میبرند، و شِشه سبزههای موجود در سفره را با خود برمیدارند و به دشت و صحرا و کنار چشمهها یا آبهای روان میروند. سبزهٔ خود را در کنار جویبارها به آب روان میسپارند و آرزو میکنند که سالی پربرکت و خرم داشتهباشند. تا پسین آن روز را بیرون از خانه هستند و در طبیعت و میان سبزه و صحرا به شادمانی میپردازند.
پیشینه
دورهٔ قاجار
عبدالله مستوفی در کتاب شرح زدگانی من چگونگی انجام این مراسم در دورهٔ قاجار را با جزئیات شرح دادهاست. دوارد یاکوب پولاک هم دربارهٔ مراسم سیزدهبدر چنین مینویسد:
سرانجام روز سیزدهم، یعنی آخرین روز عید فرامیرسد. مطابق با یک رسم کهن، گویا تمام خانهها در چنین روزی معروض خطر ویرانی هستند. به همین دلیل همه از دروازهٔ شهر خارج میشوند و به باغها روی میآورند.
واژهٔ سیزدهبدر
چو هر دو سپاه اندرآمد ز جای | تو گفتی که دارد در و دشت پای |
یکی از معانی واژهٔ «به»، «طرف و سوی» است. مانند اینکه میگوییم «به فروشگاه».
پس با نگاهی کلی میتوان گفت شاید واژهٔ «سیزدهبدر» بهمعنای «سیزدهم بهسوی در و دشت شدن» باشد که همان معنی بیرونرفتن و در دامان طبیعت و سرکردن را میدهد. البته در مورد درستی معنی این واژه همچنان اختلاف نظر وجود دارد.
آیینهای سیزدهبدر
این رویداد دارای آیینهای ویژهای است که در درازای تاریخ پدید آمده و اندک اندک چهره سنت به خود گرفتهاست. از آن جمله میتوان آیینهای زیر را برشمرد.
- گره زدن سبزه
- سبزه به رود سپردن
- خوردن کاهو و سکنجبین
- پختن خوراکهای گوناگون به ویژه آش رشته
- پرتاب ۱۳ عدد سنگ (بهویژه مناطق کردنشین بدین معنا که آرزو میکنند بلایا و شومیها از شخص دور شود و بهازای هر سنگ یک آرزوی نیک میکنند)
سبزه گرهزدن
یکی از آیینهای این روز سبزه گرهزدن است که بیشتر جوانان در این روز این کار را انجام میدهند. گره زدن سبزه به معنای گرهزدن زندگی با طبیعت است که همیشه سبز و شاداب باقیبمانیم.
فلسفهٔ سبزه گرهزدن
افسانهٔ آفرینش در ایران و مسئلهٔ نخستین بشر و نخستین شاه و دانستن روایاتی دربارهٔ کیومرث حائز اهمیت زیادی است. در اوستا چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او را اولین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیدهاست. گفتههای حمزه اصفهانی در کتاب سنی ملوک الارض و الانبیا صفحات ۲۹–۲۳ و گفتههای آثارالباقیه بر پایهٔ همان آگاهی است که در منابع پهلوی وجود دارد. مشیه و مشیانه که دختر و پسر دوقلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین برای اولین بار در جهان با هم ازدواج نمودند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناختهشده نبود آن دو به وسیلهٔ گره زدن دو شاخهٔ مورد، پایهٔ ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز بهخوبی آگاهی داشتند، آن مراسم را – به ویژه دختران و پسران دم بخت – انجام میدادند و امروز هم دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت میکنند و علف گره میزنند
بیشتر بدانیم:
تصاویر ناب و عکسهای قدیمی سیزده بدر
در ادامه تصاویری ناب از سیزده بدر قدیم و عکسهای قدیمی سیزده بدر عکسهای دیدنی سیزده به در قبل از انقلاب و عکس سیزده به در زمان قاجار را در نم نمک گرداوری کرده ایم.
روز طبیعت (سیزده به در) در سنت ایرانیان باستان به مناسبت پیروزی ایزد باران بر دیو خشکسالی اَپوش می باشد؛ و از قبل از اشو زرتشت (1800 قبل از میلاد) مرسوم بوده است.
سیزدهم نوروز عید ورزش و تفرج بود. روز یا شب پیش ، هر کس به قدر وسع و لزوم تدارکی برای این روز می دید. از صبح این روز خانواده های شهری با سماورهای کوچک و بقچه بسته هایی که در آن خوراکی روزانه را بسته بودند ، خیابان هایی را که به بیرون شهر می رفت ، پر می کردند.
دسته دیگر که سیزده به در را فقط برای عصر گذاشته بودند ، از دو سه ساعت بعد از ظهر به این خیابان ها روی می آوردند. از شهر که بیرون می رفتند ، هر دسته ای کنار نهر آب و سبزه زاری می نشستند. نهار را زیر طاق آسمان و اگر چند درختی گیر آورده بودند ، در زیر سایه کم آن صرف می کردند.
آجیل و شیرینی هم چه قبل از نهار و چه بعد از نهار داشتند ، عصر کاهو با سرکه یا سکنجبین و یا سرکه شیره حکما باید بخورند. بعضی از خانواده های نسبتا تواناتر رشته بریده و نخود و لوبیای پخته و اسفناج خرد شده شسته در دو سه کیسه و دوغ و کشک در یک کوزه و مقداری پیاز و روغن همراه برده و در یورتی که برای خود گرفته بودند آش رشته ای را هم ضمیمه خوراکی ها می کردند ، دسته های مطربی که تارزن و آوازه خوان داشتند زیاد بودندخانم ها به داربست مو کنار دیوار باغ تاب می بستند و تاب می خوردند حتی الک دولک و توپ بازی هم می کردند. منظره بیرون شهر بسیار جالب بود ، بچه ها و جوان ها و کامل مردها دسته دسته به بازی های ورزشی از قبیل الک دولک بازی ، اعم از سردستی و سرسنگی و چری یانچری زوئی و توپ بازی ، گردو ، بل بگیر ، بالا بیا و چپ توپ و باقلی به چند من و بازی جرنگ جرنگ اسب چه رنگ؟ و اگر وضعیت مکان اجازه می داد گرگم به هوا و قایم باشک مشغول بودند.
در این روزها دخترهای دم بخت ، برای پیدا کردن شوهر ، به سبزه گره می زدند و معتقد بودند که تا سیزده آینده البته حاجت آنها روا خواهد شد ، به شرط اینکه این ذکر را در حین انجام گره زنی گفته باشند : « سیزده بدر ، سال دگر ، خانه شوهر ، بچه به بر» ، ولی گره زدن سبزه اختصاص به این حاجت نداشت ، زن ها برای نیت های دیگر ولو رفتن زیارت کربلا و مشهد هم این کار را می کردند.
وقت عصر مراجعت مردم از زن و مرد و بچه و سواره و پیاده به خصوص در خیابان های نزدیک به دروازه ها که پر از جمعیت واقعا بود تماشا داشت. تا یکی دو ماه از عید گذشته هم روزهای جمعه در سبزه زارها و باغات بیرون شهر ، البته نه به عمومیت روز سیزده ، ولی به هر حال از این بازی ها برپا بود که جوان ها از صبح یا بعد از ظهر به این گردش های ورزشی می رفتند.
تصاویر ناب و عکسهای قدیمی و تاریخی سیزده بدر قبل از انقلاب:
عکس قدیمی سیزده به در یک خانواده در سال 1344، آمل
عکس قدیمی سیزده به در سال 1342، منطقه لشگرک تهران
عکس تاریخی سیزده به در
عکس قدیمی سیزده به در سال 1354
عکس قدیمی سیزده به در
عکس قدیمی سیزده به در یک خانواده
عکس قدیمی سیزده به در سال 1354
عکس قدیمی سیزده به در سال 1341
عکس قدیمی احمدشاه قاجار در روز سیزده بدر، در کنار پلنگ شکار شده
عکس قدیمی سیزده به در یک خانواده تهرانی در سال 1291
عکس قدیمی سیزده به در عصمت الملوک نوه ناصرالدین شاه و همسرش حسن مستوفی الممالک
عکس تاریخی سیزده به در دوران قاجار
کتابم را چگونه چاپ کنم؟ / مراحل و توضیحات فرآیند انتشار کتاب –