دست نوشته‌ها, گوناگون

مهتاب شب

وقتی آه به رویتِ ماه می‌رسد،
آسمان به پهنایِ صورتش اشک می‌ریزد.

شاعران از قرصِ قمر می‌نویسند و من، رنج تنهایی ماه را می‌بینم.

مهتاب شب، را می‌گویم.

آسمانِ پر از اشکِ نور است‌.

و منجمان تنها مردمی هستند که آسمان را بدون آه می‌خواهند.

#رضا_هوشمند

بازگشت بە لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


پنج × = 5