دوچرخه سواری، از مهارتهایی است که معمولا پدران به پسرانشان یاد میدهند. مثل مهارت رانندگیِ موتورسیکلت، خودرو و بسیاری از مهارتها که دخترانه و پسرانهاش میکنید. برای آموزش مهارتهای زیادی به پسرانتان، وقت و انرژی میگذارید و در مورد دختران، گاهی بی همت هستید و ضرورتی به یادگیری آنها را حس نمیکنید.
تقسیم مهارتها و کشیدن مرز بین دختران و پسران،(جز در موارد محدود که به سلامت و توانمندی باز میگردد) نداشتنِ مهارتِ پدران و مادران در آموزش آداب، به فرزندانشان است. پس دوچرخه سواری را در همان کودکی به دخترانتان و پسرانتان بیاموزید.
چرا در موضوع گفتوگو و آموزش آداب آن، به دوچرخهسواری و آموزش آن پرداختم؟
از آنجایی که آموزش دوچرخه، آدابی دارد و آموزش گفتوگوی سالم هم دارای آدابی است؛ تناسب و شباهت این دو مورد مرا واداشت از شما بخواهم به فرزندانتان(در دوران کودکی) آداب دوچرخه سواری؛ هم زمان آداب گفتوگو بیاموزید.
برای آموزش دوچرخه، از دو چرخ کوچک(کوچک اما مهم) به نام کمکی استفاده میکنید. در گفتوگو هم باید در کنار فرزندانتان باشید و مثل دو چرخ کناری( پدر و مادر) به لحن، طریقه صحبت، موضع صحبت و غیره نظارت مستقیم داشته باشید. در دوچرخه هم، هر زمان که دوچرخه سوار، تعادلش بر هم میخورد چرخهای کمکی او را افتادن حفظ میکنند. پدر و مادر هم با نظارت، تصحیح بیان، یادآوری موارد کلیدی کمکی کودک و نوجوان هستند تا تعادلش را حفظ کند. بعد از مدتی، آموزش موارد مقدماتی یکی از چرخها را باز میکنید تا دوچرخه سوار، تمرین تعادل را به نحوی دیگر داشته باشد. در گفت و گو هم چنین است گاهی کودک با مادر در یک محیط خانوادگی اجتماعی و غیره قرار دارد و پدر نیست که تعادل گفتاری دو سویه را برقرار کنند و این نقش به مادر و خود کودک، داده میشود. روزی میرسد که هر دو کمکی را از دوچرخه باز میکنید و کودکتان با چند بار زمین خوردن، و شاید آسیبهای کوچک سر زانو و … میآموزد که با حفظ تعادل، بدون نیاز به کمکیها، دوچرخه سواری کنند. گفتوگو نیز چنین است، کودک و نوجوان شما با آموزش، حمایت و همراهی و بیان قواعد و مقررات و زنهار دادنِ خیلی موارد در لحن و کلام و …؛ گفتوگوی متعادل بدون زمین خوردن در روابط اجتماعی را خواهد آموخت. با آموزش مداوم و مطالعه و پذیرش از سوی دیگران، میتوان دوچرخه سواری ماهر و حرفهای شد. آنچنان که دیگر، نه یک مهارت، که یک هنر زیبا و دیدنی را به نمایش گذاشت. گفتوگو مگر جز این است، تمرین، آموزش مداوم، پذیرش از دیگران و شنونده خوب بودن، از کودک و نوجوان شما یک سخنور ماهر و حرفهای میسازد . آنگونه که دیگران از شنیدن صدایش، مفهوم کلمات و موضوعهای مطرح شده اش در سخنرانی و گفتوگو لذت ببرند.
به فرزندت دوچرخه سواری یاد بده
- به فرزندت دوچرخه سواری را یاد بده. تا از کودکی بیاموزد برای پیشرفت باید آموخت، بداند برای جلو رفتن باید تعادل خودش را حفظ کند. به فرزندت گفتوگو را بیاموز، تا از کودکی بیاموزد برای رستگاری باید گفتوگو را بلد باشد. او باید بتواند خوب حرف بزند و خوب بشنود.
- فرزندت را قوی بار بیاور، او باید بتواند شجاعانه اشتباهاتش را بپذیرد. برای بیان حرفهایش باید سخن گفتن را خوب بداند. وظیفه تو خوب شنیدن است.
- کودکان گفتوگو را خوب میدانند با اعتماد به نفس و شنیدن و گفتن با هم آموزی داشته باشد. زبان مشترک بین خودتان را پیدا کنید.
- فرزندت را تشویق به گفتوگو کن و از نتیجه آن هر دو با هم لذت ببرید.
امشب با فرزندت به پشت بام برو، روبه آسمان دراز بکشید. داستان مورد علاقهات را بساز و تعریف کن. گفتوگوی زیبایی خواهد بود. تو با همه درونت حرف میزنی، او با همه وجودش میشنود. فردا شب نوبت اوست.
برداشت از کتاب آداب گفتوگو، نوشته رضا هوشمند، نشر مشق شب، 1401
مطالب مرتبط:
نکاتی برای آموزش دوچرخه سواری به کودک
با RADKA KAHLEFELDT، Liv Racing Collective Triathlete
بعد از اینکه دخترمان روبی مهارتهای سواری روی دوچرخه تعادل خود را به دست آورد، برای او یک دوچرخه پدال گرفتیم. ما مراقب بودیم که او را مجبور نکنیم تا هنوز سواری را شروع کند. در عوض، آن را در گاراژ قرار دادیم تا او بتواند به آن نگاه کند و با دوچرخه جدید “دوست” شود. او حدود دو سال و نیم بود که واقعاً علاقهمند به امتحان کردن کل پدال زدن بود.
برداشت از سایت:https://www.liv-cycling.com/global/campaigns/tips-for-teaching-your-kid-how-to-ride-a-bike/26691
روبی اکنون چهار ساله است و هنوز چیزهایی در مورد دوچرخه سواری وجود دارد که ما روی آن کار میکنیم، اما در اینجا نکاتی وجود دارد که هنگام آموزش دوچرخه سواری به روبی کمک کرده است:
- به کودک خود نشان دهید که دوچرخه چگونه کار میکند.
برای اینکه کودک بفهمد کل “جادوی پدال زدن” چگونه کار میکند، به هماهنگی ماهیچهای و درک نحوه عملکرد دوچرخه نیاز دارد. در واقع توصیف کل دوچرخه، نشان دادن تمام قسمت های دوچرخه به آنها و توضیح نحوه عملکرد آن به روبی کمک کرد تا نحوه سوار شدن را بهتر درک کند.
چرخ ها: دوچرخه را وارونه کنید و بگذارید چرخها را با دستان خود بچرخانند.
پدال: در حالی که دوچرخه وارونه است، اجازه دهید با دستان خود پدال بزنند و چرخش چرخها را تماشا کنید. این یک راه عالی برای نشان دادن این است که چگونه همه چیز با هم کار میکند.
زنجیر دوچرخه: به آنها نشان دهید که وقتی زنجیر حرکت میکند، چرخها حرکت میکنند و وقتی چرخها میچرخند، کل دوچرخه در حال حرکت است.
ترمزها: با دوچرخه وارونه و چرخاندن چرخها، ترمزها را فشار دهید (ترمزهای دستی یا ترمز پدال عقب، بسته به نوع ترمزهای دوچرخه کودک شما). به آنها نشان دهید که چگونه ترمزها برای جلوگیری از چرخش چرخ ها کار میکنند و چگونه سرعت شما را کاهش میدهد و به شما کمک میکند هنگام سواری متوقف شوید.
- پیشرفت از دوچرخه تعادل به دوچرخه پدال در گامهای کوچک.
وقتی روبی برای اولین بار شروع به درخواست دوچرخه سواری “پدالی” جدیدش کرد، فقط می خواست که او را با چرخهای تمرین فشار دهیم. او تماشا میکرد و حس میکرد که دوچرخه چه میکند. ما توضیح میدادیم که پدال زدن چگونه کار میکند، اما او فقط میتوانست برای مدت کوتاهی متمرکز بماند، بنابراین برای تفریح به دوچرخه تعادلش برمیگشتیم. این برای چند هفته ادامه داشت تا اینکه او متوجه شد که چگونه رکاب بزند.
هنگامی که روبی کمی هماهنگی به دست آورد، پس از حدود یک ماه کار روی پدال زدن با چرخهای آموزشی، چرخهای آموزشی را خم کردیم. ما به سرعت متوجه شدیم که او بدون تماس چرخهای آموزشی با زمین، سوار میشود، بنابراین زمان برداشتن چرخهای آموزشی فرا رسیده است. میلهای را وصل کردیم که میتوانستیم آن را نگه داریم و به او کمک کنیم تعادلش را حفظ کند/ فشار دهد. آنها اینها را می سازند که به پایه صندلی یا محور چرخ عقب متصل می شوند. با استفاده از میله، میتوانستیم در حالی که سوار میشد، کنار او راه برویم یا بدویم تا تعادلش را حفظ کنیم. به محض اینکه دیدیم او ثبات و اعتماد به نفس پیدا می کند، میله را رها میکردیم اما همچنان اوضاع را کنترل میکردیم. سپس ما فقط میله را برداشتیم و او سوار شد!
ما در واقع هنوز دوچرخه تعادل او و یک دوچرخه کوچک با چرخ های آموزشی را در گاراژ داریم. او هنوز هم گاهی آن دوچرخه را برای تفریح بیرون میآورد.
- روی ترمزگیری تمرکز کنید.
دریافتم که ترمزگیری سختترین بخش کل فرآیند دوچرخه سواری است. بعد از اینکه به روبی نشان داد که ترمزها چگونه کار می کنند، او می داند که اگر نیاز به کاهش سرعت یا توقف داشته باشد، باید به عقب رکاب بزند. اما، گاهی اوقات برای یک مغز کوچک سخت است که نقاط را در هنگام استرس و ناگهانی سریعتر در سراشیبی به هم وصل کند! یک بار هنگام سرازیری از دوچرخه افتاد و به من گفت که یادش نمیآید چگونه “ترمز را انجام دهم”.
برای کمک به یادآوری او، تقریباً هر بار که سوار می شویم، یک درس ترمز کوچک انجام می دهیم. از او میخواهم قبل از رفتن به سواری جایی که ممکن است تپهای وجود داشته باشد، به من نشان دهد چگونه سرعتش را کم کنم، بایستم و پاهایش را در یک محیط کنترلشده روی زمین بگذارم. هر چه بیشتر تمرین کنید، بیشتر به طبیعت دوم تبدیل می شود.
- از تحرک دادن به فرزندتان تا شروع کردن به تنهایی پیشرفت کنید.
هنگامی که فرزندتان تعادل، رکاب زدن، فرمان دادن و توقف را به دست آورد و با کمی فشار دادن به او شروع کرد، آخرین مرحله این است که به او بیاموزید چگونه دوچرخه را بدون کمک کسی راه اندازی کند. از آنها بخواهید روی زین بنشینند و یک پا روی زمین و یکی روی پدال قرار گیرند. پایی که روی پدال قرار می گیرد باید بالا باشد و با زمین زاویه 45 درجه داشته باشد. از فرزندتان بخواهید که به شدت روی پدال فشار بیاورد تا کمی سرعت بگیرد، پدال دیگر را پیدا کند و شروع به رکاب زدن برای حفظ حرکت کند. ما هنوز در حال انجام درست آن هستیم! تمرین این کار در یک سراشیبی جزئی آسانتر خواهد بود زیرا فشار آف نیازی به قوی بودن ندارد.
- با تشویق و سرگرمی اعتماد به نفس ایجاد کنید!
یک چیز مهم این است که همه چیز را همیشه سرگرم کننده نگه دارید. اگر کودک شما امروز دوست دارد اسکوتر سوار شود یا فقط می خواهد پیاده روی کند، پس همینطور باشد. گاهی روبی میخواهد به جای دوچرخه سوار اسکوترش شود، بنابراین من به او اجازه میدهم، اما بعد دوچرخه او را هم میبرم و بعد از مدتی او البته میخواهد عوض کند.
انگیزه می تواند به اشکال مختلف باشد. گاهی اوقات ما “مسابقه” بازی خواهیم کرد. روبی همه چیز را در مورد مسابقه میداند زیرا از زمان تولدش مسابقه من و برد را تماشا می کند.
پنج مورد اخیر در آموزش دوچرخه سواری در آموزش هم زبان اداب گفتوگو به زبان بچگانه به کودکانتان میتواند مفید و قابل تعمیم باشد.
به عنوان یک کار کارگاهی همراه شوید. با مطالعه پنج ارائه شده بالا مورد در آموزش دوچرخه سواری به کودکانتان مصداقهای شبیه و در آموزش دوچرخه سواری وآموزش گفتوگو به کودکان را بنویسید و برایمان ارسال کنید.
به عنوان راهنمایی در آیتم سه از مطلب ترجمه شده اخیر به ترمز گیری اشاره شده است. مطلب را با دقت بخوانید و بگویید در گفت و گو هم آیا آموزش ترمز گرفتن داریم و اگر آری چگونه؟
