دونده حرفه‌ای
دوستی داشتم که دونده حرفه‌ای بود. گاهی برای دویدن به همراه او برنامه‌ریزی می‌کردم و بخش‌هایی از مسیر را با هم می‌دویدیم.غیر از اینکه در میانه راه طرز درست نفس کشیدن(نفس کشیدن دیافراگمی)، درست گام برداشتن(هر قدم جای قدم دیگر و اینکه سعی کنیم همیشه یک پایمان روی زمین باشد) و مراقبت از همراهان را با رفتار و گفتارش آموزش می‌داد؛ یک آموزش ناب و بسیار حرفه ای را با من کار کرد.
آموزش دوست دونده‌ام این بود که وقتی بسیار دویده‌ای، و دیگر هیچ رمقی نداری و آماده‌ای که بایستی، دوباره شروع کن، با همه توانت(می‌گفت:با توان نداشته‌ات) بدو.
می‌گفت: تو همین چند قدمی هستی که بعد از خستگی دویده‌ای.
این راز او و دلیل برنده شدنش در مسابقات مهم بود و همیشه جلو‌تر از دیگران به مقصد می‌رسید.
#کارگاه‌های مهارتی
#ارتباط موثر