دست نوشته‌ها, گوناگون

صفدر و صفورا

صفدر: روزانه هزار ماهی در آب می‌میرند و این اتفاق مرثیه نیست. اما وقتی یک ماهی در خاک می‌میرد، دلگیرانه از آن حرف می‌زنیم.

می‌دانی چرا؟!

خاستگاه ماهی آب است و اگر در خاک بمیرد، دور از آنجایی مرده که نخستین بار عاشقی کرده است. این مرثیهی بلندی است که دلم نگران آن است.

صفورا: خاستگاه تو کجاست؟

صفدر: همانجا که تو هستی.

وطن من حوالی اندام توست

که اگر نباشی،

این ماهی شیدا در خاک غربت خواهد مرد.

بازگشت بە لیست

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


شش × = 6