آثار مشق شب, اخبار دنیای نشر, اخبار فرهنگی، ادبی، هنری ایران, اخبار مشق شب, دست نوشته‌ها, گوناگون, مقالات مشق شب

شمعدانی گل داد، با اینکه زمستان بود.

مگر می‌شود شمعدانی‏‌ها، زمستان هم گل بدهند؟

اگر زنی با موهای بافته،
ترانه خوان،
هر روز وقتِ آفتاب،
برگ‌هایِ در سایه را آفتاب نشین کند؛

وقتی بوی خوبِ پُلو،
تا چمدان‌ها و پشت یقه‌یِ لباس‌هایِ تا شده‌یِ میهمانی برسد،آبشان دهد
شمعدانی گل می‌دهد.

زنی که هر روز رقص را به دختر درونش مادرانه یاد می‌دهد،
شمعدانی خانه‌اش گل می‌دهند، حتی اگر زمستان باشد.

شنیده‌ام زنان وفادار، آب دادن به گل‌ها را خوب بلدند.

هرجا دیدی گلدانی در حال خشکیدن است، بدان چمدانی در حال بسته شدن است.

شمعدانی اگر گل داد،آن هم در زمستان،بدان کسی دارد می‌آید،
کسی برای ماندنش دلیل بزرگی یافته است؛
کسی با صدای رسا آنگونه که همه بشنوند گفته است:

من مراقب گلدان‌ها می‌مانم، من می‌مانم. من ترانه خواندن، رقصیدن، وفاداری را می‌دانم.

#رضا_هوشمند، #مشق شب،

 

بازگشت بە لیست

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


− پنج = 1