زمینه تعارض در خانواده، اجتماع، همکاران و دوستان معمولا چه موضوعات و سوژه‌هایی هستند؟
– غذا نخوردن در دوران خرد سالگی
– مسئولیت‌پذیری
– روش مواجهه با مشکل تربیت فرزند
– اولویت‌های اخلاقی
– گذران اوقات فراغت
– نظم و ترتیب
– بهداشت و نظافت
– ارتباط با دوستان،
– ارتباط با جنس مخالف،
– سبک و الگوی لباس پوشیدن،
– آرایش موها،
– رانندگی کردن،
– پایبندی به ارزش‌های اجتماعی،
– سیگار کشیدن،
– مصرف الکل،
– موضوع مسئولیت دادن به فرزندان
– پایبندی به عقاید مذهبی
-میزان پول تو جیبی هفتگی یا ماهیانه فرزندان و نحوه خرج کردن آن
– میزان و نوع استفاده از فضا‌های مجازی و شبکه‌های اجتماعی
– نماز خواندن
-گوش کردن به موسیقی دلخواه
-انتخاب رشته
-انتخاب شغل
-انتخاب همسر
– معاشرت خانوادگی، اداری، دوستانه
و برخی زمینه‌های عمیق‌تر در بروز تعارض:
– تغییر و تحول گسترده در شئون زندگی
– نارسایی‌های تعلیم و تربیت والدین
- ضعف‌ها و کارکرد نادرست نهاد خانواده
– تبلیغات جهان مدرن
– بی‌پاسخ ماندن پرسش‌ها
– عدم پذیرش تفاوت دیدگاه‌ها
– اعمال محدودیت‌های نابجا والدین
– تفاوت در دنیای پدیداری افراد
– متفاوت بودن نظام ارزش‌ها،
– اولویت‌بندی متفاوت نظام ارزش‌ها نزد افراد
– اهداف رقابتی و شرايط برنده / بازنده: کسانی که مدام به دنبال رقابت ناسالم هستند و تحت هر شرایطی می‌خواهند برنده باشند، تعارض را به سمت یک رابطه مخرب می‌برند.
– سوء برداشت و پيش فرض منفی: اگر نسبت به تعارض پیش فرض‌های منفی داشته باشیم نمی‌توانیم روابط خود را به درستی مدیریت کنیم. به عنوان مثال کسی که این باور را دارد که تعارض داشتن در یک رابطه خیلی بد است و یا اینکه وجود تعارض یعنی طرف مقابل به من علاقه‌ای ندارد اصلا به دنبال یادگیری مهارت حل تعارض نمی‌رود و وجود هر مشکلی منجر به تخریب بیشتر روابطش می‌شود.
– کاهش ارتباطات: وقتی به دنبال یک تعارض، ارتباطات خود را کم می‌کنیم عملا فرصت گفت‌و‌گو و ترمیم رابطه را از خود و طرف مقابل سلب کرده و به تنش‌های موجود بیشتر دامن می‌زنیم. در حالی که حفظ روابط و گفت‌و‌گو درباره تعارض به حل اختلافات کمک شایانی خواهد کرد.
– شکاف نسلی: شکاف نسلی را که بین والدین و فرزندان وجود دارد، عامل ایجاد تعارضات بین والدین و نوجوانان می‌دانند، اما اگر والدین بتوانند خود را با پیشرفت جامعه همسو کنند، این شکاف از بین می‌رود و تضاد‌ها کاهش پیدا می‌کند. شکاف بین نسلی، پیامد ناآگاهی و ناتوانی والدین است، بنابراین والدین در کاهش این تعارضات نقش اساسی دارند.
– باور‌ها و اعتقادات والدین: باور‌ها و اعتقادات والدین یکی از عوامل مهم بروز تعارض بین والدین و فرزندان است. به طور مثال والدین معتقد هستند که تنها با زور می‌توانند در تربیت فرزندشان موفق شوند و فرزندشان نباید خلاف نظر آنها عمل کند و اگر عمل کرد، باید به شدت تنبیه شود.
والدین باید نخست باور‌ها و اعتقاداتشان را در زمینه برخورد با فرزندان به هنگام بروز تعارض بشناسند.
– مبهم شدن موضوع اصلی تعارض:اگر بتوانیم مسائل مشترک بین خود و دیگری که منجر به تعارض شده است را به طور عملیاتی و دقیق تعریف کنیم تا حد زیادی به حل اختلافات کمک کرده‌ایم. اما گاهی طرفین خود نمی‌دانند دقیقا به دنبال چه چیزی هستند و همین موضوع مشکل را دو چندان می‌کند.
– موضع‌گيری شديد و پافشاری بر روی آن
بعضی ویژگی‌های شخصیتی باعث می‌شود افراد نه تنها تعارض خود را حل کنند بلکه روابط پر تنش‌تری را نیز تجربه کنند. مثلا موضع‌گیری‌های شدید وپافشاری بر روی حرف خود در اکثر موارد منجر به اختلافات گسترده‌تر می‌شود.
-بزرگ‌نمایی اختلافات و فاجعه سازی بزرگ کردن تعارضات و اغراق‌آمیز نشان دادن آن، مانع از حل تعارض سازنده است. اما اگر افراد سعی کنند سبک تفکر خود را عوض کنند و به این نکته توجه کنند که هر فردی در زندگی شغلی و شخصی خود در رابطه با اطرافیان دچار تعارض می‌شود راحت‌تر با مسائل موجود کنار می‌آیند.
– انواع رفتارها در مواجهه با تعارض اگر نوع مقابله با تعارض را به صورت یک طیف در نظر بگیریم، یک سوی این طیف، انفعال و سوی دیگر آن پرخاشگری است. رفتار یک فرد در بین این دو قطب در تناوب است.
#کارگاه_مهارت_های_ارتباطی
#کانون پرورش فکری شماره 2