اهمیت و اصول گفت‌وگو با کودکان

تاب آوری و سلامت روان؛گفت‌وگوی موثر والدین با فرزندان نقش بسیار مهمی در رشد سالم و موفقیت کودکان ایفا می‌کند.

گفت‌وگو مبادله اطلاعات به صورت شفاهی یا نوشتاری بین دو نفر یا چند نفر درباره یک موضوع است. گفت‌وگو ممکن است از نوع توضیحی، مشورتی، حل مسئله، دوستانه یا انتقادی باشد.

گفت‌‎وگو جزو ذات انسان است. انسان موجود اجتماعی است و گفت‌وگو مهمترین وجه این اجتماعی بودن است. گفت‌وگو دو جنبه دارد: یک جنبه بیرونی در ارتباط با دیگران و یک جنبه درونی به عنوان گفت‌وگوی درونی ، گفت‌وگوی در هردو بعد دورنی و بیرونی میتواند بر سلامت روان و تاب آوری فردی و اجتماعی موثر باشد.

گفت‌وگوی موثر والدین با فرزندان بسیار حائز اهمیت است. چنین ارتباطی به ایجاد پیوندی قوی بین والدین و کودک کمک می‌کند. فرزندان از طریق ارتباط موثر با والدین می‌توانند مهارتهای ارتباطی مثل گفت‌وگو، گوش دادن و بیان عاطفه را یاد بگیرند.

برقراری ارتباط خوب با فرزندان به والدین کمک می‌کند تا درباره مسائل پیچیده با آنها صحبت کنند. همچنین باعث می‌شود کودکان احساس امنیت و اعتماد به نفس کنند. در مقابل، نداشتن ارتباط مناسب با والدین می‌تواند منجر به افسردگی، وابستگی‌های افراطی و مخرب در کودکان شود.

والدین باید سعی کنند به حرفهای فرزندان با علاقه گوش داده و به آنها توجه کنند. همچنین مهم است که والدین الگوی مثبتی برای فرزندان خود باشند و به آنها مهارتهای زندگی مثل مدیریت احساسات و حل مسئله را آموزش دهند.

گفت‌وگوی موثر والدین با فرزندان نقش بسیار مهمی در رشد سالم و موفقیت کودکان ایفا میکند. این ارتباط باید از همان ابتدای تولد شکل گرفته و به صورت تدریجی و پویا تقویت شود.

برقراری ارتباط خوب با فرزندان به والدین کمک میکند تا درباره مسائل پیچیده با آنها صحبت کنند. همچنین باعث می‌شود کودکان احساس امنیت و اعتماد به نفس کنند. در مقابل، نداشتن ارتباط مناسب با والدین می‌تواند منجر به افسردگی، وابستگی‌های افراطی و مخرب در کودکان شود. والدین باید سعی کنند به حرف‌های فرزندان با علاقه گوش داده و به آنها توجه کنند.

همچنین مهم است که والدین الگوی مثبتی برای فرزندان خود باشند و به آنها مهارت‌های زندگی مثل مدیریت احساسات و حل مسئله را آموزش دهند. در مجموع، گفت‌وگوی موثر والدین با فرزندان نقش بسیار مهمی در رشد سالم و موفقیت کودکان ایفا می‌کند. این ارتباط باید از همان ابتدای تولد شکل گرفته و به صورت تدریجی و پویا تقویت شود.

گفت‌وگو در جامعه از مهمترین شاخصه های اخلاق اجتماعی است. به چند دلیل گفتگو در جامعه اهمیت دارد:

1. انسان موجود اجتماعی است و گفت‌وگو مهمترین وجه این اجتماعی بودن است. گفت‌وگو جزو ذات انسان است و بخشی از طبیعت او محسوب می‌شود.

2. گفت‌وگو مبادله اطلاعات به صورت شفاهی یا نوشتاری بین افراد درباره موضوعات مختلف است. از طریق گفت‌وگو می‌توان به تبادل نظر پرداخت و اطلاعات را به اشتراک گذاشت.

3. گفت‌وگو می‌تواند به صورت خودمانی و تصادفی اتفاق بیفتد یا برنامه‌ریزی شده باشد. گفت‌وگوهای تصادفی بدون قصد قبلی و با افراد ناشناس شکل می‌گیرد، در حالی که گفت‌وگوهای برنامه‌ریزی شده با اعتماد به نفس بالا انجام می‌شود.

4. گفت‌وگو می‌تواند از انواع مختلفی مانند توضیحی، مشورتی، حل مسئله، دوستانه یا انتقادی باشد بسته به موضوع و هدف، گفتگوها شکل متفاوتی به خود می‌گیرند.

5. گفت‌وگو مجموعه رفتارهای درستی است که افراد باید در برخورد با یکدیگر رعایت کنند تا احترام و منزلت همگی حفظ شود. گفت‌وگو به حفظ روابط اجتماعی کمک می‌کند.

گفت‌وگو می تواند به صورت خودمانی و تصادفی اتفاق بیفتد، بدون قصد قبلی و با کسی که شاید نشناسیم. همچنین گفت‌وگوها ممکن است برنامه ریزی شده باشند تا بتوان با اعتماد به نفس بالا با دیگران ارتباط گرفت و گفته‌ها را بدون کم و کاستی بیان کرد.

گفت‌وگوی موفق با کودکان دارای ویژگی های مهمی است که به برقراری ارتباط موثر و سازنده کمک می کند گفت‌وگو همبسته تاب آوری است. در ادامه به بررسی این ویژگی ها می پردازیم:

1. گوش دادن فعال
یکی از مهم ترین ویژگی‌های گفت‌وگوی موفق با کودکان، گوش دادن فعال است. این بدان معناست که والدین و بزرگسالان باید به حرف های کودک با دقت گوش داده و سعی کنند منظور او را درک کنند. این امر به کودک نشان می‌دهد که او مورد توجه و احترام قرار گرفته است و باعث می‌شود او احساس امنیت و اعتماد کند.

گوش دادن فعال شامل برقراری تماس چشمی، تکان دادن سر، تکرار کردن حرف های کودک و پرسیدن سوالات برای درک بهتر است. این رفتارها به کودک نشان می‌دهد که شما به او گوش می‌دهید و به حرف هایش اهمیت می‌دهید.

2. پرسیدن سوالات باز
سوالات باز به کودکان کمک می‌کند تا افکار و احساسات خود را بهتر بیان کنند. این سوالات شروع می‌شوند با “چه”، “چطور”، “چرا” و “توضیح بده” و به کودک اجازه می‌دهند تا پاسخ‌های طولانی‌تری بدهند. در مقابل، سوالات بسته که با “آیا”، “هست” و “می‌توانی” شروع می‌شوند، پاسخ های کوتاه تری را دریافت می‌کنند.

پرسیدن سوالات باز به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های ارتباطی و تفکر انتقادی خود را توسعه دهند. همچنین به والدین و بزرگسالان کمک می‌کند تا بهتر درک کنند که کودک چه چیزی را می‌فهمد و چگونه فکر می‌کند.

3. تشویق و تایید
تشویق و تایید کودکان در طول گفتگو بسیار مهم است. این امر به کودکان کمک می‌کند تا اعتماد به نفس و انگیزه خود را افزایش دهند و به طور فعال تر در گفتگو مشارکت کنند. تشویق می‌تواند شامل تعریف و تمجید از کودک، تایید افکار و احساسات او و تشویق او برای ادامه صحبت باشد.

تشویق و تایید همچنین به کودکان کمک می‌کند تا احساس امنیت و پذیرش کنند. این امر به آنها نشان می‌دهد که افکار و احساسات آنها مورد توجه و ارزش قرار دارد و باعث می‌شود آنها بیشتر احساس راحتی کنند تا در گفتگو مشارکت داشته باشند.

4. استفاده از زبان ساده و قابل درک
استفاده از زبان ساده و قابل درک برای کودکان بسیار مهم است. این امر به آنها کمک می‌کند تا بهتر درک کنند و به طور موثرتری در گفتگو مشارکت داشته باشند. والدین و بزرگسالان باید از واژگان و اصطلاحات پیچیده و دشوار برای کودکان پرهیز کنند و به جای آن از زبان ساده و روزمره استفاده کنند.

همچنین، استفاده از جملات کوتاه و روشن به کودکان کمک می‌کند تا بهتر متوجه شوند. این امر به آنها اجازه می‌دهد تا بهتر تمرکز کنند و به طور موثرتری در گفت‌وگو مشارکت داشته باشند.

5. توجه به سطح رشد و درک کودک
هر کودک در سطح رشد و درک متفاوتی قرار دارد و والدین و بزرگسالان باید این تفاوت ها را در نظر بگیرند. آنها باید سعی کنند تا سطح گفت‌وگو را با سطح رشد و درک کودک هماهنگ کنند تا او بتواند به طور موثرتری در گفت‌وگو مشارکت داشته باشد.

این امر شامل استفاده از زبان ساده تر برای کودکان کوچک‌تر، پرسیدن سوالات ساده تر و ارائه توضیحات بیشتر می‌شود. همچنین، والدین و بزرگسالان باید به علایق و نیازهای کودک توجه داشته باشند و گفت‌وگو را به سمت موضوعاتی هدایت کنند که برای او جذاب و مرتبط است.

6. ایجاد محیط امن و مثبت
ایجاد محیط امن و مثبت برای گفت‌وگو با کودکان بسیار مهم است. این امر به آنها کمک می‌کند تا احساس راحتی و اعتماد کنند و به طور موثرتری در گفت‌وگو مشارکت داشته باشند.

والدین و بزرگسالان باید به کودکان نشان دهند که آنها را قضاوت نمی‌کنند و به افکار و احساسات آنها احترام می‌گذارند. همچنین، آنها باید از ایجاد محیطی خبر دار و دوستانه اطمینان حاصل کنند تا کودکان بتوانند به راحتی افکار و احساسات خود را بیان کنند.

7. توجه به زبان بدن و تن صدا
زبان بدن و تن صدا نیز در گفت‌وگوی موفق با کودکان بسیار مهم است. والدین و بزرگسالان باید به حالات چهره، حرکات بدن و لحن صدای خود توجه داشته باشند تا بتوانند پیام‌های غیرکلامی مثبتی را به کودکان منتقل کنند.

برقراری تماس چشمی، لبخند زدن، سر تکان دادن و داشتن حالت باز و دوستانه می‌تواند به کودکان نشان دهد که شما به آنها توجه دارید و به حرف‌هایشان گوش می‌دهید. همچنین، استفاده از لحن آرام و مهربان می‌تواند به آنها احساس امنیت و آرامش بدهد.

کارگاه_مهارتی

#کارگاه _مهارت _زندگی

#سلامت _و _روان

#خانواده

#مشاور_خانواده