اختلاف بین دو یا چند نفر را تعارض می گویند . تعارض و اختلاف داشتن با دیگران طبیعی است ، چون همه ما با هم فرق می کنیم . از آن جایی که انسان ها به طور طبیعی با هم تفاوت دارند و نوع نگاه آن ها نسبت به دیگران و مسائل فرق می کند ، طبیعی است که با یکدیگر دچار تعارض شوند . اختلافات بین زوجین اجتناب ناپذیر است . نداشتن تعارض الزاماً به معنای داشتن رابطه ای بهتر نیست . زیرا اختلاف به خودی خود ، بد یا خوب نیست بلکه نحوه ی حل و فصل آن است که می تواند به اختلافات دامن بزند و یا به حل مشکل و صمیمیت منجر شود . در کل این مهارت یکی از مهارت های زندگی است و باید افراد آن را یاد بگیرند به همین علت در این مقاله به بررسی مهارت حل تعارض می پردازیم .
روش های حل تعارض
انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند و در عین این که به بودن در کنار یکدیگر نیاز دارند ، ناگزیر در ارتباط با یکدیگر دچار اختلاف در خواسته ها و اهداف می شوند ، وجود اختلاف در هر رابطه ای اجتناب ناپذیر است این روش های حل تعارض شامل روش های سالم و ناسالم است :
* روش های ناسالم حل تعارض
* روش های سالم حل تعارض
روش های ناسالم حل تعارض
از روش های ناسالم حل تعارض می توان به اجتناب از حل تعارض ، قطع کردن رابطه ، قهر کردن رابطه ، قهر کردن ، سپردن مشکل به گذر زمان ، کوتاه آمدن و رفتار پرخاشگرانه اشاره کرد :
* اجتناب از حل تعارض : در این حالت افراد از گفتگو درباره تعارض خودداری می کنند . دلیل آن ترس از بالا گرفتن اختلاف یا فقدان مهارت برای حل تعارض است .
* قطع کردن رابطه : عده ای از مردم به دنبال اختلاف با دیگری رابطه خود را با وی قطع می کنند . چنین چیزی به معنای پاک کردن صورت مسئله است .
* قهر کردن : برخی از مردم به دنبال بروز اختلاف با یکدیگر قهر می کنند . قهر کردن یک نوع روش اجتنابی برای حل اختلاف است و باعث حل مشکل نمی شود .
* سپردن مشکل به گذر زمان : عده ای هم اختلاف خود با دیگری را به گذر زمان می سپارند تا شاید به مرور زمان خود به خود حل شود . این روش نیز موثر نیست زیرا بسیارند افرادی که به دلیل بروز اختلاف ، سالیان سال با هم قهر بودند ولی اختلاف هم چنان سرجایش هست .
* کوتاه آمدن : یکی دیگر از روش های حل تعارض ، کوتاه آمدن است . وقتی در برابر کسانی که با آن ها اختلاف داریم کوتاه می آییم به این معنا نیست که اختلاف حل شده است بلکه به این معناست که ما به دلایلی از حق خود گذشته ایم . این اقدام ممکن است در کوتاه مدت موثر باشد اما در دراز مدت به اختلافات و استرس بین فردی دامن می زند .
* رفتار پرخاشگرانه : عده ای هم به دنبال بروز اختلاف با دیگری دست به پرخاشگری می زنند ، مثلاً فحاشی می کنند ، کتک کاری راه می اندازد و
روش های سالم حل تعارض
کلید طلائی روش سالم حل تعارض ” مذاکره ” است . مذاکره گفت گویی است بین دو یا چند نفر ، با هدفی خاص که عموماً رسیدن به یک راه حل و یا حل اختلاف است . مذاکره کردن مستلزم این است که گوینده به دقت ، شفاف و ساده صحبت هایش را بکند و به دیگری نیز چنین اجازه ای بدهد . مذاکره باید در فضای مناسب و زمان مناسب صورت گیرد و نیز باید دو طرف مذاکره حال خوبی داشته باشند . با داشتن خستگی ، گرسنگی و سردرد نمی توان یک مذاکره را خوب پیش برد .
برای انجام صحیح مذاکره چه فنونی را باید به کار ببریم؟
* گوش دادن : گوش دادن با شنیدن فرق می کند . وقتی به صحبت کسی گوش می دهید یعنی سرا پا توجه و گوش هستید . این رفتار در گوینده این احساس را ایجاد می کند که شما برایش اهمیت قائل هستید و به دقت به حرف هایش گوش می دهید . در روند حل اختلاف ، گوش دادن دقیق باعث می شود که با دیدگاه طرف مقابل آشنا شوید . این کار از احتمال ایجاد سوء تفاهم در روابط بین فردی می کاهد .
* اجازه صحبت به دیگری دادن : مذاکره همان طور که از نامش مشخص است گفتگوی دو نفره است . هر دو طرف باید به هم فرصت صحبت و گفت گو بدهند . در حین صحبت دیگری سرا پا گوش باشند و صحبت طرف مقابل را قطع نکنند .
* پرداختن به مشکل و دنبال مقصر نگشتن : مذاکره موثر مستلزم این است که دو نفر به مشکل و راه حل های آن بپردازند ، انتقاد پذیر بوده ولی دنبال مقصر نباشند . دنبال مقصر بودن یکی از موانع مهم مذاکره به منظور حل اختلاف است .
* راه حل ارائه دادن : حل مشکل و اختلاف با ارائه راه حل ها از سوی دو طرف امکان پذیر است . بنابراین دو طرف مذاکره باید راه حل ارائه دهند و در ارائه راه حل ها به نظر و دیدگاه دیگری توجه کنند .
* پرداختن به یک مشکل ( نه بیشتر) :امکان حل همه مشکلات در یک جلسه مقدور نیست . بنابراین بهتر است مهم ترین موضوع مورد اختلاف را انتخاب کرده و به آن بپردازید . پس از حل و فصل یک مشکل می توانید به مشکل دیگری بپردازید .
* همدلی کردن : همدلی یعنی خود را جای طرف مقابل بگذارید و از دید او به موضوع و مشکل نگاه کنید . نگریستن از زاویه دیگری به شما کمک می کند تا در ارائه راه حل ها منافع و رضایت طرف مقابل را نیز در نظر گیرید .
* جدا کردن احساس از رفتار : ممکن است نسبت به کسی که با او مذاکره می کنید احساس خوبی نداشته باشید اگر قرار باشد احساسات خود را دخالت دهید مذاکره خوب پیش نمی رود . بهترین کار این است که احساس خود را وارد فرآیند مذاکره نکنید ، به مشکل بپردازید و دنبال راه حل هایی برای حل مشکل باشید .
* به کار گرفتن فن وقفه : این فن زمانی به کار می آید که دو نفر در حین گفت گو آرامش و خوش رویی شان را از دست می دهند و عصبانی می شوند . در واقع باید به دو طرف مذاکره یاد داد قبل از آن که عصبانی شوند ، موقتاً به گفتگو خاتمه دهند تا آرامش خود را به دست آورند . مثال : ” به نظرم بهتره فعلاً به گفت گو خاتمه بدیم . در حال حاضر هر دوی ما خسته و عصبی هستیم و به نظرم الان زمان مناسبی برای صحبت و گفتگو نیست . زمانی ادامه بدیم که آرامشمو ن رو دوباره پیدا کردیم “.
* به کار گرفتن روش برد – برد : وقتی راه حل ارائه می دهید به هدف نهایی فکر کنید . هدف نهایی ؛ حل مشکل و بهبود رابطه است . اگر راه حل های ارائه شده صرفاً منافع شما را تامین کنند و منافع طرف دیگر مذاکره را نادیده بگیرند ، هرگز رضایت طرف مقابل تامین نخواهد شد . در نتیجه مذاکره بی فایده خواهد بود . بهترین گزینه ارائه راه حل هایی است که هم منافع شما و هم منافع دیگری را تامین کند .
انواع روشهای برد- برد
* 1. قرعه کشی : وقتی دو نفر بر سر اجرای یک راه حل به توافق رسیدند اما بر سر این که چه کسی اول کاری را انجام دهد، با هم اختلاف دارند، قرعه کشی مشکل را حل می کند .
* 2. نوبت گذاشتن : وقتی دو طرف بر سر انجام کاری با هم مشکل دارند ، نوبت می گذراند و به این ترتیب هر یک باید به نوبت فعالیتی را انجام دهند . برای مثال : اگر اختلاف دو نفر بر سر شستن ظرف باشد ، آن ها می توانند با نوبت گذاری مشکل را حل کنند . به این صورت که روزهای زوج یکی و روزهای فرد دیگری ظرف بشوید .
* 3. داوری فرد سوم : زمانی که دو طرف مذاکره به راه حل نمی رسند و یا هر دو بر سر یک راه حل که به نفع خودشان است اصرار دارند ، داوری کردن فرد سوم تسهیل کننده روند مذاکره است . می توان از یک ریش سفید ، فرد قابل اعتماد یا دوست خواست که بین دو نفر داوری کنند و برای حل اختلاف گزینه هایی را پیشنهاد دهند . البته داور هم باید گزینه هایی را پیشنهاد دهد که به نفع دو طرف است نه به نفع یکی از طرفین .
چه عواملی بر سر راه مذاکره موثر مانع ایجاد می کنند؟
گوش ندادن ، صحبت دیگری را قطع کردن ، با لحن نامناسب صحبت کردن ، با صدای بلند حرف زدن ، به جای پرداختن به مشکل طرف مقابل را محکوم کردن ، چند مشکل را همزمان پیش کشیدن ، بر چسب زدن به دیگری و قضاوت کردن او ( مانند تو کینه توز هستی … ناسازگار هستی و … ) ، خود خواهی و تنها نفع خود را دنبال کردن ، عدم صداقت و پنهان کاری ، بی توجهی به سخنان دیگری ، به نفع خود عمل کردن و دنبال کردن راه حل هایی که برای طرف مقابل امتیاز چندانی ندارند ، عیب جویی از دیگری ، منحرف کردن موضوع بحث ، بها ندادن به احساسات طرف یکدیگر ، تحقیر کردن دیگری ، صحبت کردن با ادبیات نامناسب ، حالت های چهره ای و رفتارهای غیر کلامی نامناسب و پیش کشیدن مشکلات گذشته همگی از موانع عمده مذاکره محسوب می شوند .
چه عواملی مذاکره را تسهیل می کنند؟
عوامل تسهیل کننده مذاکره عبارتند از : تایید احساسات دیگری ، خلاصه کردن صحبت های وی ، همدلی و توجه به دیدگاه و احساس دیگری ، تمرکز بر روی مشکل نه بر روی فرد ، تمرکز بر روی مشکل فعلی نه مشکلات گذشته ، ابراز احساسات ، انتظارات ، نیازهای خود و اجازه دادن به دیگری برای ابراز احساسات ، انتظارات و نیازهایش .
#مشاور_خانواده
#امنیت _جامعه
#مهارت_های_برتر
#مدیتیشن
#سفر
#اولیا_و_مربیان
#مدرسه
#ارتباط_موثر_والدین_و_مربیان
#تاثیر_سفر سلامت روان
#خشم
#ترس
#آرامش
#مثبت_گرایی
#روانشناسی_زرد
#احترام_به خود
#ارتباط_موثر
#همسایه
#خود_کم_بینی
#آداب_همسایه_داری
#ADHD
#اختلال_بیش_فعالی
#رضا هوشمند
# روزنگار مشق شب:
#روزنگار #تقویم #تقویم مشق شب #رویدادتاریخی #رویدادمذهبی #رویدادملی #ولادت #وفات
26
#روز ملی تربیتبدنی و ورزش
#روز پاستا
#روز حلوفصل تعارض